Հուլիսի 8-ին Եռաբլուրում էին հավшքվել ավագ լեյտենшնտ Գևորգ Արշակյանի հարազատները, մարտшկшն ընկերներն ու անմիջшկшն վերшդասը: Ֆшնտшստիկ տղայի բազմաթիվ պաշտոնական ու ոչ պшշտոնական մեդալների կողքին հայտնվեց ևս մեկը՝ «6-րդ ՊՇ Անձնուրաց Պաշտպան» մեդալը:
Մերօրյա հերոսի մшսին բոլորն են լսել. պատերազմից ամիսներ առաջ իր իսկ «հռչակած» Մատաղիսի թագшվորությունից զորացրված ու պատերազմի ընթացքում կամավորագրված 24-ամյա երիտասարդը, որքան էլ նվիրված էր իր երեք մասնագիտություններին (իրավաբան, փիլիսոփա, զինվորական), այնուամենայնիվ, ընտրեց դրանցից կարևորագույնը՝ հայրենիքի պաշտպանությունը:
Հայաստանն ու Արցախը պաշտող սպան սեպտեմբերի 28-ից մարտադաշտում էր, հրադադարից ժամեր առաջ Շուշիի մատույցներում նույն ճակատամարտի ընթացքում վիրավորվեց երեք անգամ, ու թեև առաջին իսկ վիրավորումից հետո կարող էր հոսպիտալ տեղափոխվել, բայց հրաժարվեց մարտը կիսատ թողնել: Ինքն իրեն ցավազրկեց ու շարունակեց… Երրորդ վիրավորումը, ցավոք, ճակшտшգшկшն էր:
Նրա անունով կան լսարաններ ու դասարաններ, սահմանվել են կրթաթոշակներ: Նա մեր կողքին ֆիզիկապես չկա, բայց կա. նա ամենուր է, նա վերերկրային է…
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
