Դեռևս ակադեմիկոս Բեխտերևը (ականավոր գիտնական, որն իրեն նվիրել է մարդկային ուղեղի ուսումնասիրմանը) ասել է, որ կյանքի ճանшպшրհներին բանականությունը չկորցնելով մահանալու երջանկությունը կտրվի մшրդկшնց միայն 20%-ին: Մնացածները, ցավոք, դառնալով զայրացած մարազմատիկներ կամ մեծ տարիքի միամիտ երեխաներ՝ բեռ կդառնան իրենց մտերիմների համար:
Ծերունական թուլամտություն
Հետագայում այդ բաղձալի 20%-ի մեջ հայտնվելու համար պետք է шրդեն հիմա սկսել գործել: Տարիքի հետ ինտելեկտուալ ծանրաբեռնվածությունը հասնում է խաչբառեր լուծելուն, հեռուստատեսությունը փոխարինում է գրքերին, հոբբիի նկատմամբ հետաքրքրությունը կորչում է… Առաջնային առաջադրանքներն են դառնում մի լավ քնելը և ուտելը: Որքան շատ է մարդը հանգստանում, այնքան շատ է իրեն վնասում:
Ում է սպառնում թուլամտություն
Ուղեղի ծերունական դեմենցիա առավելապես նրանց է սպառնում, ովքեր կյանքում չեն փոխում իրենց սահմանումները: Չափազանց սկզբունքայնությունը, համառությունը, պահպանողականությունը ավելի շուտ կհանգեցնեն թուլամտության, քան ճկունությունը, իրավիճակին հարմարվելու ունակությունը, հուզականությունը և հետաքրքրասիրությունը:
Ստույգ հետևել՝ երբ է վրա հասնում թուլամտությունը, շատ բարդ է: Չէ՞ որ դա խելագարություն չէ, հոգեկան շեղում չէ, հիվանդություն չէ: Թուլամտությունը միանգամից վրա չի հասնում, այլ զարգանում է տարիների ընթացքում:
Կան անուղղակի նախապայմաններ, որոնք մատնանշում են, որ պետք է շտապ զբաղվել սեփական ուղեղով:
1. Քննադատության հիվանդագին ընկալում, չափազանց նեղացկոտություն:
2. Ինչ-որ նոր բան սովորել չցանկանալը: Օրինակ՝ մարդն ավելի շուտ կհամաձայնվի հին հեռախոսը վերանորոգել, քան կսկսի նոր տեխնիկայից գլուխ հանել:
3. Ուշադրության կնտրոնացման դժվարություններ. դժվարացել է լուրջ գրականությունն ընկալելը, իսկ կարդացածը հեշտությամբ մոռացվում է:
4. Եթե ընթերցանություն, ապա հեշտ, եթե կինո, ապա ժամանցային… Ինչո՞ւ լարվել:
5. Չափազանց եսակենտրոնություն. մարդը հստակ համոզված է, որ շրջապատողները պետք է իրեն հարմարվեն, ուրիշ ոչ մի կերպ:
6. Լավ ժամանակների հաճախակի կարոտախտ:
Այս ամենը ժամանակի ընթացքում կարող է պարարտ հող ստեղծել տարեց ժամանակ թուլամտության առաջացման համար: Ուստի միշտ պետք է ժամանակ գտնել (և ցանկանալ) ինչ-որ նոր բան սովորել, չդադարել զարմանալ և աշխարհին հետաքրքրասեր աշակերտի աչքերով նայել:
Ուղեղդ տոնուսի մեջ պահիր:
