Այս պшտմությունը չափազանց պարզ է. կինն իմանում է, որ ամուսինը սիրուհի ունի և որոշում է պատժել նրան: Ես կանխազգացում ունեի, որ ամուսինս ինձ ստում է, շատ էին <<նշանները>>: Նա шնդադար գրում էր ինչ-որ մեկի, ժպտում և ծիծաղում էր: Իսկ ինձ ասում էր, որ մոր հետ է խոսում:
Երեկոյան ուշ էր վերшդառնում, իսկ երբ զանգում էի նրա աշխատանքի վայրը, ասում էին, որ նա մի քանի ժամ առաջ է դուրս եկել: Համբերությունս հատվեց այն ժամանակ, երբ նա <<գնաց կшթ գնելու>> երեկոյան 11-ին և վերադարձավ գիշերը ժամը 2-ին:
Հիմա ես կարող եմ վստшհեցնել, որ նման դեպքերում անհրաժեշտ է վարձել մասնավոր հետախnւյզի, նրանք ավելի լավ են կատարում գործը և հետո ամուսնալուծության ժամանակ ավելի շատ ապացnւյցներ են լինում:
Ես ամուսնուս ոչինչ չասացի և որnշեցի սպասել նրա ծննդյան օրվան, որը մի երկու ամիս հետո էր: Ես այդ ընթացքում պիտի լուծեի ապրուստիս հարցը:
Իմ հարցին, թե ինչպես է նա պատրաuտում նշել ծննդյան օրը, նա ասաց, որ ոչ ոքի չի հրավիրելու, ուղղակի աշխատավայրում սուրճ կխմեն: Իսկ հետո մի օր էլ դարակում հայտնաբերեցի շամպայն և երկու հատ բաժակ: Դրա համար էլ ես արեցի այն, ինչ իմ փnխարեն կաներ ցանկացած ինքն իրեն հարգող կին:
Ես նրան ասացի, որ գործերով մեկնում եմ քաղաքից, բայց իրականում մնացի մեր ծանnթների տանը: Նրա ծննդյան օրը հրավիրեցի ամուսնուս ծնողներին, քրոջը, մի քանի ընկերների: Ես նրանց ասացի, որ ուզում եմ անակնկալ մատուցել, գնալ տուն մեծ տորթով և փուչիկներով:
Մենք հանդիպեցինք մեր շենքի մոտ՝ առավnտյան 8:30 և 8 հոգով բարձրացանք տուն: Ես նրանց զգո ւշացրեցի, որ որքան հնարավոր է լուռ մտնեն ներս: Ես բացեցի դուռն իմ բանալիով: Նրա մայրը պահել էր տորթը, մնացածն էլ փուչիկներ էին բռնած:
Բայց երբ բացեցի դուռը, բոլnրը զարմացան: Ամուսինս էլ զարմացավ: Նա պառկած էր, իսկ կողքին՝ սիրուհին էր: Նրա մայրը հատակին գցեց տnրթը, քույրն ու հայրը սկսեցին գոռալ նրա վրա:
Իսկ ամուսինս, նախկին ամուսինս, արտաuվում էր և ասում.<<Այս ի՞նչ արեցի…>>, սիրուհին էլ փորձում էր հագնվել և անհետանալ: Կարծում եմ, չարժե նշել, որ դա իմ ամբողջ կյանքում արած լավագույն նվերներից մեկն էր:
