Գեղամ Օհանյանն իր էջում գրում է. Բաց նամակ Իլհամ Ալիևին:
Բարև ձեզ պարոն Ալիև, ոնց տեսնում եք մեր երկրի իշխանությունը և ընդդիմությունը չեն պատասխանում ձեր հայտարարություններին,
այդ իսկ պատճառով կփորձեմ պատասխանել ես՝ շարքային քшղшքացիս ու վստահ եղեք, մեր երկրում այս համոզմունքին են տшսնյակ հազարավոր մարդիկ։
Վերջին երեսուն տարվա մեջ ձեր երկիրը 2-րդ անգամ հրահ րեց լայ նածավալ մեծ պատե րազմ։ 1-ին պատ երազմը ընթացшվ երկու տարուց ավելի, դուք պար տվեցիք։ 2-րդ պատ երազմը, որ նորից տեղի ունեցավ ձեր նախաձեռնությամբ, ընթացավ ընդամենը 43 օր,
դուք հաղթեցիք, եթե իրոք ձեզ հաղթած եք համարում։ Կարծում եմ, որ դուք լավ եք գիտակցում այս 2-րդ պատ երազմի ելքը, եթե այն, ինչպես առաջին պատ երազմը, ընթանար մեկ կամ երկու տարի։ Ավաղ դուք հաղթեցիք նաև դիվանագիտական հարթակում և պատ երազմը արագ ավարտվեց։ Դուք պարտությունից հետո երեսուն տարի ձեր
ազգին սնեցիք մեր նկատմամբ ատ ելությամբ և պիտի խոստովանեմ, որ լավ պատրաստվեցիք մեր դեմ, նույն ժամանակ պետք է խոստովանեմ, որ մենք երեսուն տարի թերագնահատեցինք ձեզ ու արդյունքում եղավ այն ինչ եղավ, ամեն ինչ բնական է․․․Սակայն եկել եմ ասեմ, որ ձեր միլիարդավոր դոլարների դեմ պայ քարում էր հայ կամավորը, ով պատերազմի առաջին իսկ ժամերին շտա պեց մար տադաշտ։ Ձեր վա րձկանների և պայմանագրային պատրաստված ստորաբաժանումների դեմ կանգնած էր տասնութ տարեկան հայ զինվորը՝ հայ տղամարդը։
Մի բան, որ կյանքում չես գնի ոսկով եւ դրամով, դուք դա լավ գիտեք, քանզի զրկված եք դրանից։ Եվ դա տեսակ կոչվածն է, այն տեսակը, որը ժառանգվում է սերնդեսերունդ ունենում է իր սեփական, ոչ թե գ ողացված մշակույթը և ունենում է իր հազարամյակների դարբնոցում մշակված լեզուն,
ունենում է իր բա րոյական համակարգը և այդ ամեն ինչը պահելու բնական կարիքը։ Պատկերացրեք, եթե այս ամեն ինչին գումարվեր միլիարդավոր դոլարներ եւ զին տեխնիկա, ի՞նչ կլիներ այդժամ։ Պատկերացրեք ու պատրաստվեք հաջորդ պատ երազմին, քանզի մենք սա մшրսել ուղղակի չենք կարող և դուք դա շատ լավ գիտեք։ Գ ողի սիրտը միշտ դող է լինում… Այսօր ձեր ճա ղերի հետևում են մեր 100-ավոր երիտшսարդներ, զինվորներ, որոնց դուք ցին իկաբար դիվեր սանտ եք կոչում։
Դուք անգամ ձեր մեջ ուժ չեք գտնում պահել ձեզ հաղթողին վայել, քանզի դուք ձեր էությամբ պшրшվшծ եք կյանքին։ Աստված ձեզ առողջություն տա, որ հասցնեք տեսնել, թե ոնց է Շուշիի սուրբ Ղազանչեցոց եկեղեցում կրկին Կոմիտաս հնչում ու վերադառնում Աստծո շունչը… Հարգանքներով, ձեր դարավոր թշն ամի հայ շարքային կամավոր․․․
